Jeleń białowargi, jeleniec białowargi (Cervus albirostris) – gatunek ssaka parzystokopytnego z rodziny jeleniowatych, jeden z największych przedstawicieli rodziny. W języku tybetańskim nazywany Shawa chukar . 22 gatunki (w tym 8 wymarłych) – zobacz opis w tekście. Zasięg występowania. Systematyka w Wikispecies. Multimedia w Wikimedia Commons. Hasło w Wikisłowniku. Mundżak [13] ( Muntiacus) – rodzaj ssaków z podrodziny jeleni (Cervinae) w obrębie rodziny jeleniowatych (Cervidae). Jeleń szlachetny. Jeleń jest drugim co do wielkości (tuż po łosiu) zwierzęciem z rodziny jeleniowatych. Według GUS w 2015 roku w Polsce żyło 213,5 tys. jeleni, w tym w województwie warmińsko-mazurskim 27,2 tys. sztuk. Posiada smukłą i harmonijną budowę ciała. SUKNIA latem ma odcień brunatno-rudawy. Zimą natomiast ma choroba układu oddechowego wywoływana przez infekcję wirusową górnych dróg oddechowych, prowadzącą do utrudniającą oddychanie opuchlizny gardła, objawiająca się kaszlem, świstem krtaniowym (wysoki świszczący dźwięk), oraz chrypką , zdrobniale o chatce, niewielkim domku. Komentarze - RYBA Z RODZINY ŁOSOSIOWATYCH. Dodaj komentarz. . Sarna europejska (Capreolus capreolus) Sarna jest najmniejszym przedstawicielem rodziny jeleniowatych w Europie. Posiada wysmukłe i zgrabne ciało o charakterystycznym rdzawo-rudym ubarwieniu sierści oraz krótki ogonek. Sarny są roślinożercami popularnie spotykanymi w lasach całej europejska zamieszkuje praktycznie całą Europę za wyjątkiem Irlandii, Islandii, Korsyki, Sardynii, Sycylii, Cypru i mniejszych wysp śródziemnomorskich. Na przełomie XIX i XX wieku obszar występowania sarny ogromnie się zmniejszył z powodu wpływu człowieka. W Polsce sarna występuje na obszarze całego kraju, chociaż jej zagęszczenie nie jest jednakowe w różnych regionach kraju- najwyższe jest w zachodniej części Polski. Według inwentaryzacji łowieckiej, liczebność sarny w naszym kraju wynosi ponad 700 000 osobników. Sarny zamieszkują praktycznie wszystkie siedliska w ramach swojego areału geograficznego. W Europie występują we wszystkich typach lasów, obszarach pokrytych roślinnością krzewiastą, torfowiskach i bagnach. Sarna bytuje również w większości w większości siedlisk stworzonych przez człowieka, jak plantacje leśne, tereny polno- leśne itp. Sarna jest roślinożernym generalistą pokarmowym, a o składzie jej pokarmu w różnych środowiskach i sezonach decyduje istniejąca baza żerowa. Sarny posiadają szeroką gamę sposobów komunikacji międzyosobniczej. Podstawowe znaczenie mają sygnały zapachowe w formie substancji chemicznych wydzielanych przez gruczoły szczoteczkowate umiejscowione na zewnętrznej stronie tylnych nóg; gruczoły metatarsalne, a u samców przez gruczoł czołowy( wydzieliną tych gruczołów samce znakują granice swoich terytoriów). Istotną rolę odgrywają również sygnały wokalne, których wyróżnia się 5 głównych typów: pisk, sapanie, szczekanie, wrzask i dźwięki pochodzenia niewokalnego. Sarna jest najmniejszym przedstawicielem rodziny jeleniowatych w Europie- masa dorosłych osobników badana w 11 różnych populacjach wynosi 20-32 kg, samice są nieco mniejsze. Długość ciała dorosłych zwierząt wynosi 79-131 cm, wysokość w kłębie 56-89cm. Sarna jest zwierzęciem średniej wielkości o wysmukłym i zgrabnym ciele. Posiada wysokie i cienkie nogi, a na głowie samców znajduje się niewielkie poroże. Ubarwienie ciała sarny w lecie jest rdzawo- rude, spód ma jaśniejszy kolor. W okresie zimowym sierść jest ciemniejsza, szarobrunatna. Na zadzie, wokół odbytu, występuje okrągława biało- żółtawa plama ( o średnicy ok. 15 cm, wyraźnie zaznaczona zimą, a słabiej widoczna latem. Sarny wykazują dość złożony system organizacji przestrzennej i socjalnej populacji. W lecie zwierzęta bytują albo pojedynczo, albo w grupach rodzinnych (samice z potomstwem). Natomiast w zimie prawie wszystkie znajdują się w grupach rodzinnych, które to ugrupowania stanowią postawę struktury socjalnej populacji. Okres rui przypada na drugą połowę lipca i pierwszą połowę sierpnia, co różni sarnę od innych gatunków jeleniowatych. Sarna różni się pod względem cyklu reprodukcyjnego od innych jeleniowatych, gdyż występuje u niej zjawisko ciąży przedłużonej: implantacja zarodka i jego dalszy rozwój następuje dopiero po 4-5 miesiącach, zwykle w styczniu. Samica rodzi najczęściej 2 młode, rzadziej 1 lub 3, a zupełnie wyjątkowo 4, najczęściej od połowy maja do połowy czerwca. Matka karmi młode mlekiem do wczesnej jesieni, czasami aż do grudnia, kiedy to młode koźlęta są już w pełni odchowane. Sarny padają łupem przede wszystkim rysi i wilków. W mniejszym stopniu narażone są na drapieżnictwo lisów, które przede wszystkim zabijają koźlęta. Głównymi czynnikami śmiertelności saren jest działalność człowieka, poprzez polowania, kolizje na szlakach komunikacyjnych czy mechanizację prac polowych. Sarny potrafią biec z szybkością 40km/h( a długość pojedynczych skoków przekracza nawet 6 metrów), przeskakują przeszkody o wysokości 1,5 metra, dobrze i wytrwale pływają. Bibliografia1) Okarma H., Tomek A. 2008 Łowiectwo. Wydawnictwo Edukacyjno- Naukowe H2O, Kraków: 231-235. 2) Amann G.: Ssaki i zwierzęta zmiennocieplne. Wyd. MULTICO, Warszawa 1994 3) Serafiński W., Wielgus – Serafińska E. : Ssaki. Wyd. PWN, Warszawa 1988 Autor opisu: Katarzyna Zwirska źródło zdjęcia: Jelenie to podrodzina ssaków z rodziny jeleniowatych. Zamieszkują lasy, lasostepy, tereny bagniste i tundrę w Eurazji, Afryce i Ameryce Północnej. Największym z nich jest jeleń szlachetny, który może osiągać 2,5 m długości i do 1,5 m wysokości w kłębie. Jelenie ubarwione są zazwyczaj jednolicie, tylko młode są cętkowane na bokach i grzbiecie. Latem brązowopłowe do rudawego, zimą szarawe, z ciemniejszym karkiem u samców. Z natury jeleń jest zwierzęciem dziennym, ale pod wpływem czynników zewnętrznych zakłócających jego spokój i poczucie bezpieczeństwa prowadzi głównie nocny tryb życia, w dzień ukrywając się w leśnych gęstwinach. Rozpoczyna żerowanie po zmierzchu, a nad ranem wraca do swojej kryjówki. W ciągu dnia żeruje w miejscach, w których nie wyczuwa żadnego zagrożenia. Jelenie żyją w stadach, w gwarze myśliwskiej nazywanych chmarami. Łanie i cielęta żyją w stadach, którym przewodzi byk. Młode , dojrzałe płciowo samce tworzą osobne mniejsze grupy. Okres godowy nazywa się rykowiskiem. Przypada na wrzesień-październik. Samce walczą ze sobą o samice. Najsilniejszy samiec przegania pozostałe, słabsze samce. Wszystkie podgatunki jelenia szlachetnego charakteryzują się dużym porożem, którego liczba odnóg wzrasta wraz z wiekiem, osiągając największe rozmiary na początku lata u około 12-14-letnich osobników. Poroże zrzucane jest na przełomie marca i kwietnia i zaczyna odrastać wczesną wiosną, Ze względu na swoje poroże, które wyglądem przypomina gałęzie, jeleń w wielu mitologiach postrzegany jest jako pośrednik między światem zwierzęcym a roślinnym. Jest niejako zwierzęciem-drzewem, albo drzewem, które ożyło po zwierzęcemu. Z tego też powodu uznawany jest za króla lasu. W kulturze celtyckiej czczony jako bóg Cernunnos, jeleń symbolizuje męskość i witalność, a także odpowiedzialność, szacunek, mądrość i delikatność. ciekawostki: * Jelenie szlachetne śpią tylko 60-100 minut na dobę. * Byki, szczególnie podczas rykowiska, korzystają z kąpieli błotnych w tzw. kąpieliskach. Następnie ocierają się o drzewa, w celu pozbycia się pasożytów. * W okresie rykowiska, które trwa około miesiąca, byk jelenia szlachetnego mający chmarę łań traci na wadze około 20 – 30 procent masy ciała, czyli do około czterdziestu kilogramów, gdyż w tym czasie nie pobiera pokarmu, ograniczając się przeważnie tylko do zaspokajania pragnienia. Po okresie rykowiska byki zaszywają się w ostojach, regenerując siły i stopniowo odbudowując swoją masę. * Symbolicznie jeleniowi przypisuje się: kolory – zielony, pomarabczowy, różowy, lawendowy, kamienie – szafir, agat, różowy kwarc, kamień księżycowy * Jeleń według horoskopu indiańskiego patronuje urodzonym w dniach: 21 V- 20 IV, natomiast według horoskopu celtyckiego urodzonym w dniach 5 VI – 4 VII. autorem zdjęcia jest Jan Leśniewski Jako zwierzę mocy: Pojawiając się w naszym życiu, jeleń przynosi nam dynamikę łagodności i dużo witalności. Dodaje nam w ten sposób odwagi do tego, byśmy zupełnie naturalnie kroczyli swoją drogą, słuchając swego wewnętrznego głosu, swojego serca. Jeleń nie musi nas więc prowadzić, czy nami przewodzić. Kroczy jedynie gdzieś w pobliżu nas i swoją obecnością pomaga nam łagodnie przezwyciężać wszelkie przeszkody. Pokazuje nam, jak najlepiej poradzić sobie z ciemną stroną życia i pomaga zrozumieć uczucia, zarówno nasze własne, jak i innych. Uczy nas, że dzięki miłości i wyrozumiałości, możemy wyjść zwycięsko z wielu trudnych sytuacji życiowych. Nakierowuje przy okazji nasz wzrok na piękno otaczającego nas świata, a tym samym na piękno w nas samych. Jeleń nie musi nam wskazywać kierunku, bowiem towarzyszy tym z nas, którzy kierunek owy już znają. Motywuje nas jednak do jeszcze większego zaufania własnej intuicji, własnej mądrości, własnej duszy. One są naszym najlepszym przewodnikiem. Z jednej strony jeleń pomaga nam się bardziej otworzyć, bardziej sobie samemu zaufać i dzięki temu odkryć specjalne talenty jakie w nas drzemią. Pomaga nam je rozbudzić, uaktywnić i rozwinąć. Z drugiej strony, zwiększając naszą sensytywność i wrażliwość, jeleń nawoluje nas też do tego, byśmy też uważnie obserwowali to, co się dookoła nas dzieje. Byśmy zawczasu dostrzegali niebezpieczeństwo w postaci negatywnych energii i mogli na czas reagować. Jeleń przypomina nam o dbaniu o naszą przestrzeń, dbaniu o ochronę samych siebie, abyśmy nie stali się zwierzyną łowną, ani niczyją ofiarą. Miłość i lagodność ma obejmować przecież również nas, dlatego kochajmy całym sercem, ale bądźmy uważni. Jeleń wyostrza więc nasze zmysły i obdarza nas mocą rozpoznania, tak byśmy potrafili dostrzegać za każdym słowem czy czynem też to, co się naprawdę w nim kryje. Uczy nas dostrzegać w widzialnym też tego co niewidzialne. Jeleń ofiarowuje swoją moc innym zwierzętom stając się ich pożywieniem. Potrafi jednak ową moc odnowić. Tym samym pokazuje nam, abyśmy i my ofiarowywali innym moc naszego serca. Przypomina nam jednak o tym, abyśmy nie zapominali przy tym o samych sobie. I nauczyli się mówić „nie”, nauczyli się mówić „stop”, nauczyli się wycofywać, jeśli to służy naszemu dobru. A jeśli mimo to ktoś nie akceptuje naszych granic, jeśli mimo naszego łagodnego „nie” wkracza w naszą przestrzeń by ją brudzić, jeleń pomaga nam zawalczyć o siebie nie szczędząc przy tym rogów. Ze strony cienia: Jeleń wskazuje na powierzchowność, rozproszenie, niestałość, wynikajacego głównie z tego, iż nie znamy swojego kierunku. Może w jakiś sposób czujemy już w ktorą stronę chcemy zmierzać, ale jednocześnie nie chcemy puścić tego, co leży po zupelnie przeciwnej i zwyczajnie nie umiemy naprawdę wybrać. Bo wciąż łudzimy się, iż możemy zjeść ciastko i jednocześnie nadal mieć ciastko. Jeleń pokazuje tu lękliwość, odwracanie uwagi i uciekanie przed problemami. Choć tak naprawdę wszystko to jest raczej brakiem gotowości do odważnego wyboru, o którym już wiemy że jest tym najwlaściwszym. autorem zdjęcia jest Jan Leśniewski Jeśli jeleń jest twoim zwierzęciem mocy wtedy: * Jesteś łagodny i jednocześnie odważny. Łagodność nie jest twoją słaboscią, ale twoją siłą, która pomaga ci przezwyciężać trudności i realizować marzenia. * Dostrzegasz i doceniasz piękno w otaczającym cię świecie, ludziach, których spotykasz i samym sobie. * Jesteś wrażliwy, ale tez bardzo uważny. Nawet w fazie wielkiego rozluźnienia i relaksu uważnie obserwujesz wszystko co się dzieje wokół ciebie i wyłapujesz nawet najmniejsze sygnały z otoczenia. * Jesteś wyrozumiały, pełen ciepła i serca dla innych. Jednak dbasz też o swoja przestrzeń, aby nie stać się ofiarą tych, którzy chcieliby cię wykorzystać. autorem zdjęcia jest Zdzisław Olejniczak Jeleń obdarzy cię szczególnym wsparciem jeśli: * Znajdujesz się w sytuacji, która wymaga od ciebie skupienia i uwagi. * Chcesz rozpocząć jakiś nowy projekt, ale brakuje ci wiary w samego siebie. * Bardzo chętnie pomagasz innym i dajesz od siebie, ale masz problem z mówieniem „nie” i chciałbyś nauczyć się większej asertywności. * Czujesz, iż jakaś sytuacja albo czyjeś zachowanie powoduje u ciebie narastający gniew lub nawet wściekłość i chcesz owy gniew twórczo wykorzystać, nie tracąc nic ze swojej łagodności. Jeleń w moich obrazach Jeleniowate (Cervidae) to rodzina ssaków, która liczy dziś 37 gatunków w 16 rodzajach. W Polsce żyją 4 gatunki z tej rodziny ssaków. Szczątki kopalne pochodzą od to duże zwierzęta o długich kończynach. Na głowie u samców występuje poroże w postaci rozgałęzionych wyrostków na kości czołowej, które zwykle zwierzęta raz w roku zrzucają. Samica renifera również ma poroże, co jest wyjątkiem wśród jeleniowatych. Boczne palce kończyn są szczątkowe. W uzębieniu brak górnych siecznych atlas z wykazem gatunków, przynależących do danej rodziny. Aby wyświetlić tylko polskie gatunki, użyj filtra Ukryj obce gatunki, który znajdziesz w panelu bocznym. Możesz także użyć innych ciekawych filtrów, dzięki którym wyświetlisz gatunki z określonego kontynentu, o określonym statusie zagrożenia wyginięciem lub w oparciu jeszcze o inne kryteria. Nasz atlas zawiera karty opisów gatunków wraz ze zdjęciami. Kliknij na nazwę gatunkową lub miniaturę zdjęcia, aby się dowiedzieć czegoś więcej na temat danego zwyczajny PLDama damaDaniel zwyczajny to rodzimy, piękny ssak z rodziny jeleniowatych, zamieszkujący obszary nizinne, niezbyt gęste lasy liściaste poprzecinane łąkami i polami uprawnymi. Żyje w stadach. Stare samce czasem żyją samotnie. Byki w okresie godowym staczają szlachetny PLCervus elaphusJeleń, zwany też szlachetnym, to piękny ssak łowny, występujący także w naszym kraju. Ciało pokryte brązowym futrem latem, szarym zimą. Kark i brzuch u samców nieco ciemniejszy. Na zadzie znajduje się jasna plamaJeleń wschodni PLCervus nipponJeleń wschodni, sika (Cervus nippon) to gatunek parzystokopytnego ssaka z rodziny jeleniowatych, obecny również w Polsce. Jest podobny do jelenia szlachetnego ale ma dużo mniejsze rozmiary. Dymorfizm płciowy jest PLAlces alcesŁoś to największy ssak z rodziny jeleniowatych, występujący w Polsce. Ma łopatowate lub konarowate poroże. Jego ulubionym środowiskiem są lasy z torfowiskami i trzęsawiskami, bagnami, europejska PLCapreolus capreolusSarna to często spotykany w Polsce ssak łowny zamieszkujący nasze pola, łąki i lasy. W Polsce ssak łowny. Samica (koza, siuta) jest mniejsza od samca. Samiec (kozioł) ma niewielkie bengalskiAxis porcinusAksis bengalski, dawniej jelonek bengalski (Axis porcinus) to gatunek ssaka z rodziny jeleniowatych. Ma dość krótkie kończyny. Poroże pokaźne.♂♀Aksis czytalAxis axisAksis, nazywany także czytalem, to ssak z rodziny jeleniowatych o płowym lub rudym ubarwieniu sierści z Indii i Cejlonu. Na ciele szereg białych cętek wzdłuż grzbietu i boków. Spód ciała i ogon wyraźnie duvauceliiBarasinga to ssak z rodziny jeleniowatych z Indii. Samce mają silnie rozgałęzione poroże, które dochodzi do 1 m długości. Jest cenionym zwierzęciem tykoczelna, jeleń EldaRucervus eldiiBarasinga tykoczelna, jeleń Elda (Rucervus eldii) to gatunek ssaka z rodziny brunatna. Poroże tylko u samców i ma długi główny pień mezopotamskiDama mesopotamicaDaniel mezopotamski, daniel perski (Dama mesopotamica) to gatunek ssaka z rodziny jeleniowatych, dawniej uważany za podgatunek daniela. Samiec ma masywne peruwiańskiHippocamelus antisensisHuemal peruwiański (Hippocamelus antisensis) to gatunek ssaka z rodziny jeleniowatych. Sierść szorstka, brązowa, jaśniejsza od spodu. Na głowie niewielkie poroże, które posiada tylko jedno rozwidlenie.♂♀Jeleniak bagiennyBlastocerus dichotomusJeleniak bagienny (Blastocerus dichotomus), dawniej jeleń bagienny, to gatunek ssaka z rodziny jeleniowatych. Umaszczenie płowe z jasnym spodem i ciemniejszymi nogami w dolnej czubatyElaphodus cephalophusJelonek czubaty (Elaphodus cephalophus) to gatunek ssaka z rodziny jeleniowatych, bliski krewniak mundżaka. Szczeciniasta sierść jest brązowa, biaława na brzuchu. Głowa i szyja są ciemno umaszczone. Na głowie charakterystyczny czub z davidianusMilu to nie występujący już w dzikim stanie piękny gatunek ssaka z rodziny jeleniowatych. Pochodzi z Chin. Cechą charakterystyczną milu jest bardzo długi ogon, wydłużona głowa, niewielkie uszy, cienkie kończyny, szerokie hemionusMulak to piękny ssak z rodziny jeleniowatych, pochodzący z Ameryki Północnej. Poroże ma taką cechę, że jego każdy pień jest rozgałęziony na prawie dwie równe chińskiMuntiacus reevesiMundżak chiński to podgatunek mundżaka - ssaka z rodziny jeleniowatych o krótkich nogach. Jest jednym z najmniejszych przedstawicieli jeleniowatych. Jest jednym z najmniejszych przedstawicieli laotańskiMuntiacus rooseveltorumMundżak laotański (Muntiacus rooseveltorum) nazywany też mundżakiem Roosvelta, to bardzo rzadki przedstawiciel rodziny jeleniowatych, którego niedawno odnaleziono po ponad 100 latach od ostatnich obserwacji. PuduPudu pudaPudu jest najmniejszym przedstawicielem jeleniowatych. Żyje w Ameryce Południowej. Cechą charakterystyczną jest bardzo krótkie poroże, nierozgałęzione, ledwo wystające ponad ren, karibuRangifer tarandusRenifer, zwany też renem albo karibu, to gatunek ssaka z rodziny jeleniowatych. Jest zwierzęciem łownym oraz domowym. Umożliwia byt Lapończykom i innych ludów północy. Dostarcza mleka, skóry, mięsa i siły elaphus canadensisWapiti to nazwa amerykańskich podgatunków jelenia. Poroże może ważyć nawet 25 kg. Żyje w małych stadach po kilkanaście osobników. Jest płochliwy i gatunkiAxis calamianensisAxis kuhliiCapreolus pygargusjeleń białowargi (Cervus albirostris)Cervus canadensisjeleń bucharski (Cervus elaphus bactrianus)jeleń karłowaty (Cervus elaphus corsicanus)jeleń syberyjski (Cervus elaphus xanthopygus)jeleń Elda (Cervus eldi)Cervus hanglujeleń Dybowskiego (Cervus nippon dybovskii)jeleń japońśki (Cervus nippon nippon)Elaphodus cephalophusHippocamelus bisulcusjelonek błotny (Hydropotes inermis)Mazama americanaMazama bororoMazama briceniiMazama chunyiMazama gouazoubiraMazama nanaMazama nemorivagaMazama pandoraMazama rufinaMazama temamajeleń olbrzymi (Megaloceros giganteus †)Muntiacus atherodesMuntiacus crinifronsMuntiacus feaeMuntiacus gongshanensisMuntiacus montanusMuntiacus muntjakMuntiacus puhoatensisMuntiacus putaoensisMuntiacus truongsonensisMuntiacus vaginalisMuntiacus vuquangensisjeleń pampasowy (Odocoileus bezoarticus)jeleń bagienny (Odocoileus dichotomus)jeleń wirgiński (Odocoileus virginianus)Ozotoceros bezoarticusPudu mephistophilesRucervus schomburgkiRusa alfrediRusa mariannaRusa timorensisRusa unicolorWystępowanie i środowiskoNie występują jedynie w Australii i na Antarktydzie. Zajmują środowiska leśne (większość) i tereny życia i zachowanieGromadzą się w stada. Renifery odbywają dalekie zazwyczaj poligamiczne. Samce gromadzą kilka samic w haremy. W ciepłym klimacie rozmnażanie przebiega przez cały rok, w klimacie umiarkowanym okres rui przypada na jesień. Młode są często pokarm to liście drzew i i zagrożeniaWszystkie gatunki są łowne. Renifer ma duże znaczenie w gospodarce przyrodyPoniższy kalendarz zawiera wszystkie gatunki, które nie znalazły się w opisie żadnego rodzaju. Każdy rodzaj zawiera niezależny kalendarz ●●●● Aksis czytal: Okres godowy jelenia aksis. ◂▸ Daniel zwyczajny: Trwa okres godowy danieli ● Daniel zwyczajny: Na świat przychodzą młode daniele ● Daniel zwyczajny: Daniel zrzuca poroże ● Jeleń szlachetny: Jelenie zmieniają szatę na letnią ▸ Jeleń szlachetny: Na świat przychodzą młode jelenie ●▸ Jeleń szlachetny: Rozpoczyna się rykowisko jeleni ●▸ Jeleń szlachetny: Samiec jelenia zrzuca poroże ◂●●●●● Jeleń szlachetny: Rośnie poroże samców jelenia ◂●● Jeleń wschodni: Trwa ruja u jelenia wschodniego. ●● Jeleń wschodni: Sika rodzi młode. ◂●▸ Łoś: Trwa ruja łosia ◂● Łoś: Na świat przychodzą młode łosie● ●Łoś: Łosie zrzucają poroże ● Sarna europejska: Sarna zmienia szatę z zimowej (bardziej szarej) na letnią (rudobrązową) ● Sarna europejska: Rodzą się młode sarenki ● Sarna europejska: Kończy się wzrost nowego poroża sarny ● Sarna europejska: Samce saren zrzucają poroże ◂▸ Sarna europejska: Trwa okres rui u sarnyPokaż tylko bieżące wydarzeniaIle śpią ssaki?Ssaki potrafią przesypiać w głębokim śnie naprawdę długi okres czasu. Jakie ssaki śpią najdłużej, a które nie potrzebują zbyt wiele snu?Najmniejszy ssakJakie ssaki osiągają najmniejsze rozmiary na świecie, a jakie w Polsce? Gdzie można je spotkać?Największy ssakKtóry z saków jest największy na świecie, a który w Polsce? Czy w historii żyły większe ssaki niż obecnie? Czy są to ssaki wodne czy lądowe?Jak dużo jedzą zwierzęta?Czy tylko człowiek bywa obżartuchem? Czy w świecie zwierząt również można znaleźć łakomczuchów? Ile pokarmu zjadają różne zwierzęta?© 2014-01-09, RODZ-22 Niektóre treści nie są dostosowane do Twojego profilu. Jeżeli jesteś pełnoletni możesz wyrazić zgodę na przetwarzanie swoich danych osobowych. W ten sposób będziesz miał także wpływ na rozwój naszego serwisu. Bóbr europejski (Castor fiber) Bóbr jest największym europejskim gryzoniem a drugim po kapibarze w świecie. Bytuje praktycznie w całej Europie, z wyjątkiem Wysp Brytyjskich, półwyspu Iberyjskiego, Włoch i południowych Bałkanów. W Polsce obecny praktycznie na terenie całego kraju. Daniel (Dama dama) Daniel jest ssakiem należącym do rodziny jeleniowatych. Jest najpopularniejszym zwierzęciem parkowym w Europie, wyglądem i sposobem życia przypomina jelenia szlachetnego. Dzik (Sus scrofa) Dzik jest największym przedstawicielem rodziny świniowatych, z wyraźnie zaznaczonym dymorfizmem płciowym. Zasiedla największy obszar spośród wszystkich gatunków tej rodziny. Są przodkami świni domowej, będącej produktem tysięcy lat selekcji hodowlanej. Zamieszkują praktycznie całą zachodnią i centralną część Europy. Gacek brunatny (Plecotus auritus) Nieduży gatunek ssaka z rzędu nietoperzy. Futro na grzbiecie żółtobrązowe lub brązowe. Błony lotne brązowawe, ucho bardzo duże. Maksymalny wiek do 30 lat. Jeleń szlachetny (Cervus elaphus) Jelenie są dużymi zwierzętami parzystokopytnymi popularnie występującymi na obszarze Polski. Są w przeciwieństwie do łosi smukłe, z imponującym porożem zdobiącym głowę samców. Jeż europejski (Erinaceus europaeus) Gatunek ssaka z rzędu owadożernych. Długość ciała do 35 cm, masa ciała 100-1900 g. Jeż wschodni (Erinaceus romanicus) Zwierzę z rodziny jeżowatych o wierzchu ciała pokrytym kolczastymi igłami, z głową słabo wyodrębnioną i częścią twarzową wyciągniętą w ryjek. Karczownik ziemnowodny (Arvicola terrestris) Karczownik zwany szczurem wodnym, to największy rodzimy nornik. Występuje na terenie prawie całej Europy i zamieszkuje dwa całkowicie różne środowiska. Konik polski Koniki polskie są małymi, prymitywnymi końmi o krępej budowie pochodzącymi od tarpana. Tarpany zwane „dzikimi końmi” zamieszkiwały do końca XVIII wieku stepy południowo- wschodniej Europy oraz zachodniej Syberii. Królik dziki (Oryctolagus cuniculus) Rozpowszechniony prawie w całej Europie Środkowej królik dziki jest protoplastą wszystkich królików domowych. Należy do rodziny zającowatych, ale jest znacznie mniejszy od zająca. Królik europejski (Oryctolagus cuniculus) Gatunek z rodziny zającowatych. Długość ciała 35-50 cm, masa 1-2 kg. Kret europejski (Talpa europaea) Ssak z rzędu owadożernych, drążący podziemne korytarze, wyjątkowo wychodzący na powierzchnię ziemi. Kuna domowa (Martes foina) Kuna domowa, zwana kamionką, jest drapieżnikiem z rodziny łasicowatych spotykanym popularnie w pobliżu osad ludzkich. Jest mniej związana z lasem niż kuna leśna i gorzej wspina się po drzewach. Kuna leśna (Martes martes) Kuna leśna zwana tumakiem jest niewielkim drapieżnikiem z rodziny łasicowatych. Piękna i ruchliwa kuna leśna żyje samotnie w dużych lasach liściastych i iglastych. Lis pospolity (Vulpes vulpes) Lis należy do drapieżników średniej wielkości z dość silnie wyrażonym dymorfizmem płciowym: samce są większe i cięższe (średnio o ok. 15%) niż samice. Lisa charakteryzuje rude ubarwienie i piękny ogon. Żubr (Bison bonasus) Żubr jest największym lądowym ssakiem europejskim, którego populacja znacznie się zmniejszyła z powodu zmniejszania się powierzchni lasów i nadmiernych polowań. Obecnie dzięki ochronie prawnej trwają praca nad odtworzeniem populacji żubra w Polsce. Wyróżniano dawniej dwa podgatunki żubra: żubr nizinny (białowieski) Bison bonasus bonasus i żubr kaukaski (górski) Bison bonasus caucasicus. Na terenie Polski spotykany jest żubr nizinny. Łoś (Alces alces) Łoś jest największym zwierzęciem z rodziny jeleniowatych Europy. Wygląd łosia jest bardzo charakterystyczny, zwierzę ma krępy tułów, długie nogi, a głowę samców zdobi piękne poroże. W Europie występuje na północy i północnym wschodzie. Mysz leśna (Apodemus flavicollis) Mysz leśna – gatunek gryzonia z rodziny myszowatych, zamieszkującego lasy, najchętniej stare drzewostany bukowe i dębowe. Mysz polna (Apodemus agrarius) Mysz polna- gryzoń z rodziny myszowatych, pospolicie spotykany na łąkach, polach, a także brzegach lasów, w parkach i ogrodach. Łatwa do odróżnienia od innych gryzoni z rodziny myszowatych po ciemnym pasie ciągnącym się wzdłuż grzbietu. Mysz zaroślowa (Apodemus sylvaticus) Mysz zaroślowa- gryzoń z rodziny myszowatych, zamieszkujący obrzeża lasów, pola, zarośla i suche łąki. Nietoperze (Chiroptera) Nietoperze (Chiroptera), rękoskrzydłe- to rząd ssaków, liczący ok. tysiąc gatunków. W Polsce występuje 21 gatunków, zdolnych do aktywnego lotu, dzięki skórzastej błonie lotnej, rozpiętej między bardzo wydłużonymi kończynami przednimi, bokiem ciała i kończynami tylnymi. Piżmak (Ondatra zibethicusy) Piżmak, zwany szczurem piżmowym, jest gryzoniem należącym do rodziny chomikowatych, podrodziny nornikowatych. Wielkością przypomina dzikiego królika, łatwo rozpoznawalny dzięki bocznie spłaszczonemu ogonowi, nie należy do rodzimych zwierząt Europy, lecz pochodzi z Ameryki Północnej. Ryjówka aksamitna (Sorex araneus) Ryjówka aksamitna jest maleńkim, owadożernym ssakiem o wydłużonym ryjku i ogonie dłuższym od połowy ciała. Pospolicie występuje w lasach i borach mieszanych na terenie całego kraju. Ryjówka malutka (Sorex minutus) Ssak z rodziny ryjówkowatych. Jest to najmniejszy ssak żyjący w Polsce. Długość ciała od 4 do 6 cm, masa 3–7 g. Posiada charakterystyczny, wydłużony ryjek. Ryś euroazjatycki (Lynx lynx) Ryś eurazjatycki jest największym rysiem, jak również największym przedstawicielem całej rodziny kotowatych w Europie. Jest drapieżnikiem o charakterystycznym wyglądzie. Cechą rozpoznawczą rysia są trójkątne uczy zakończone pędzelkami sztywnych włosów.

ryba z rodziny jeleniowatych